Dag 9
Door: Thomas Mooijer
Blijf op de hoogte en volg Thomas
08 Juli 2013 | Japan, Muroto
Het is te merken dat ik steeds dichter in de buurt kom van de heetste provincie van Shikoku genaamd Kochi. Ik word wakker en alles is nat, ik dacht eerst dat het had geregend, maar ik kom er al snel achter dat alles onder het zweet zit. Dat zal lekker gaan ruiken..... Gelukkig heb ik vannacht wel lekker geslapen.
Het parkje is echt een geweldige keuze, ondanks de muggen is het echt genieten. De frisse ochtendlucht haalt je direct uit je roes. Ik was mijn gezicht bij het kraantje en schrijf me verhaaltje.
Zodra mijn verhaal af is begin ik met het afbreken van mijn tentje en op dat moment komt de man van gisteren weer aanlopen met zijn hond. Eerlijk gezegd heb ik er niet zoveel zin in, die hond is mij wat te energiek.
Ik praat wat met de man en probeer een beetje mijn tent op te ruimen, maar die hond blijft maar tegen me aan springen, het maakt niet uit hoe vaak ik hem aai en wegstuur. Ik pak een stok gooi hem steeds zover mogelijk om wat tijd te winnen zodat ik mijn tent kan opruimen.
Wanneer de tent eindelijk is opgeruimd zie ik dat de man in zijn auto is gestapt en de motor start. Dit kun je niet menen hij zal toch niet die hond hier bij mij achterlaten?! Ik pak de hond op, ren voor me leven, zet hem in de achterbak van de man zijn pick-up en ik zwaai ze uit. Nu weer terug naar mijn rustige ochtendje.
Voor ik vertrek neem ik eerst even mijn pillen in en kijk ik wat de route voor vandaag word. Ik zie een onsen genaamd Sea Rest Muroto die werd aangeraden op het internet deze is echter wel 40 km verderop, dat word bikkelen. Dat betekend minder pauzes en minder restaurantjes pakken.
De tijd vliegt voorbij, de kust is de ideale plek om te lopen, er is zoveel te zien, het valt me nu pas op hoe prachtig de bloemen hier zijn. Door alle afleiding ben ik voor ik het weet aangekomen in Kochi.
Ik kom serieus de meest geniale uitvinding ooit tegen! Een soort van stationnetje met allerlei automaten voor eten en drinken, dit is top!
Jammer genoeg is het eten ver over datum en kom ik erachter dat het stationnetje niet meer word onderhouden. Alles zit onder de insecten en wanneer ik door de deur ga zie ik dat het op instorten staat. Gelukkig is het drinken nog wel goed........denk ik........hoop ik.
Na 10 Km te hebben gelopen neem ik even pauze bij een hostel aan het strand waar ik WiFi heb gevonden, jammer genoeg ligt iedereen in Nederland te slapen rond dit tijdstip dus heb ik er vrij weinig aan.
Wanneer ik langs een eettentje loop begin ik te aarzelen, mijn maag knort als een malle maar ik moet doorlopen om de onsen te bereiken. Vooruit dan maar, lopen op een lege maag is ook geen pretje. Snel even yakisoba eten en weer verder.
De vrouw van het eettentje zegt dat ik slim ben geweest bij haar te eten voor ik verder ging, blijkbaar is er straks helemaal niets meer langs de kust.
De vrouw overdreef niet toen ze zei dat er niets was. Het is één lange weg met aan de ene kant de zee en aan de andere kant een volledig oerwoud afgeschermd door een hek van wel 3 meter hoog en er is werkelijk geen schaduwtje om af te koelen. Gelukkig zijn er wat rustplekken langs de weg. Het is vrij indrukwekkend in het begin maar na een paar uur lopen gaat het toch evengoed vervelen om steeds het zelfde te zien. Ik zink net weg in m'n gedachten wanneer er in eens wat onder mijn voet doorglijdt. EEN SLANG!!. Oooh ik haat die beesten, elke keer weer jagen ze me de stuipen op het lijf. En ben je er eentje tegen gekomen dan kun je er gif op innemen dat je er nog meer zal tegenkomen.
Even later zie ik wat op het hek lopen, het lijken wel 2 dikke katten, maar de dichter ik kom de groter ze worden. En dan zie ik het, het zijn apen!! Ik wist niet eens dat die er waren op Shikoku. Wat een prachtige beesten.
Met de slangen uit mijn hoofd en de apen die ik nu steeds zoek vliegt de tijd. Natuurlijk kun je het al verwachten, er glijdt weer een onder me voet door. Deze keer ben ik bang met een goede reden. Het is een Mamushi, die beesten kunnen zelfs dodelijk zijn.
Nu ik weer op scherp sta kan ik me beter focussen op het lopen in plaats van het op de apen.
Na een tijdje wordt het lopen zwaar, héél zwaar. Me voeten willen niet meer, na 32 km geven ze het dan eindelijk op. Ik sjok de laatste kilometers naar de onsen, tot er ineens een auto naast me stopt. Het raam rolt naar beneden en een vrouw vraagt me waar ik naar toe moet. Het is echt te mooi om waar te zijn, gewoon perfecte timing.
De vrouw is heel vriendelijk en ze spreekt zelf Engels, dit heeft ze geleerd van wat cursus cd's. De vrouw brengt me naar de onsen en terwijl we rijden realiseer ik me pas hoe ver het nog eigenlijk is. Dat had ik dus nooit gered voor het donker als ik was blijven lopen.
Ik kan de vrouw maar niet genoeg bedanken, niet alleen heeft ze me naar de onsen gereden, maar ze geeft me ook nog eens 2 mandarijnen als Osettai. Na duizend keer de vrouw te hebben bedankt moet ik toch echt afscheid nemen.
De onsen is gewoon een spa! Ik kies meteen voor het volle pakket, sauna, zwembad en onsen. je mag hier echter niet naakt, je moet een zwembroek hebben en laat ik die nou net niet bij me hebben. Gelukkig hebben ze bij de balie wel een zwembroek te leen, maar als ik het ding zie ben ik minder blij. Het is een Speedo'tje en hij zit straaaak, voel me net Dries Roelvink.
Deze onsen is de hemel, alles is met zeewater dus het prikt wel een beetje aan me blaren, maar het is zó lekker. De sauna moet ik nog wat aan wennen, een vrouw van de spa komt binnen en begint met een handdoek te zwaaien, me ogen schroeien zowat weg van de hitte. Ik probeer te blijven zitten maar hou het niet meer vol, ik ren naar buiten en spring in het ijskoude bad naast de sauna. Mijn god wat is dat KOUD!
Het zwembad is heerlijk maar ik word al snel gewaarschuwd dat het verboden is om te zwemmen. Wat is dat nou voor een zwembad? Naja dan maar rondjes lopen en genieten van de stroming.
Nu ik eruit zie als een gerimpelde ouwe man ga ik maar in de lobby relaxen met me voeten in een massage apparaat en schrijf ik me verhaaltje. Het probleem is dat het nu half 9 is en het buiten echt pikke donker is. Dat word dus dolle pret met het opzetten van me tent, gelukkig is er een mooi grasveld naast de onsen waar ik me tentje kwijt kan.
Wens me succes!
Onsen:
Sea Rest Muroto
Het parkje is echt een geweldige keuze, ondanks de muggen is het echt genieten. De frisse ochtendlucht haalt je direct uit je roes. Ik was mijn gezicht bij het kraantje en schrijf me verhaaltje.
Zodra mijn verhaal af is begin ik met het afbreken van mijn tentje en op dat moment komt de man van gisteren weer aanlopen met zijn hond. Eerlijk gezegd heb ik er niet zoveel zin in, die hond is mij wat te energiek.
Ik praat wat met de man en probeer een beetje mijn tent op te ruimen, maar die hond blijft maar tegen me aan springen, het maakt niet uit hoe vaak ik hem aai en wegstuur. Ik pak een stok gooi hem steeds zover mogelijk om wat tijd te winnen zodat ik mijn tent kan opruimen.
Wanneer de tent eindelijk is opgeruimd zie ik dat de man in zijn auto is gestapt en de motor start. Dit kun je niet menen hij zal toch niet die hond hier bij mij achterlaten?! Ik pak de hond op, ren voor me leven, zet hem in de achterbak van de man zijn pick-up en ik zwaai ze uit. Nu weer terug naar mijn rustige ochtendje.
Voor ik vertrek neem ik eerst even mijn pillen in en kijk ik wat de route voor vandaag word. Ik zie een onsen genaamd Sea Rest Muroto die werd aangeraden op het internet deze is echter wel 40 km verderop, dat word bikkelen. Dat betekend minder pauzes en minder restaurantjes pakken.
De tijd vliegt voorbij, de kust is de ideale plek om te lopen, er is zoveel te zien, het valt me nu pas op hoe prachtig de bloemen hier zijn. Door alle afleiding ben ik voor ik het weet aangekomen in Kochi.
Ik kom serieus de meest geniale uitvinding ooit tegen! Een soort van stationnetje met allerlei automaten voor eten en drinken, dit is top!
Jammer genoeg is het eten ver over datum en kom ik erachter dat het stationnetje niet meer word onderhouden. Alles zit onder de insecten en wanneer ik door de deur ga zie ik dat het op instorten staat. Gelukkig is het drinken nog wel goed........denk ik........hoop ik.
Na 10 Km te hebben gelopen neem ik even pauze bij een hostel aan het strand waar ik WiFi heb gevonden, jammer genoeg ligt iedereen in Nederland te slapen rond dit tijdstip dus heb ik er vrij weinig aan.
Wanneer ik langs een eettentje loop begin ik te aarzelen, mijn maag knort als een malle maar ik moet doorlopen om de onsen te bereiken. Vooruit dan maar, lopen op een lege maag is ook geen pretje. Snel even yakisoba eten en weer verder.
De vrouw van het eettentje zegt dat ik slim ben geweest bij haar te eten voor ik verder ging, blijkbaar is er straks helemaal niets meer langs de kust.
De vrouw overdreef niet toen ze zei dat er niets was. Het is één lange weg met aan de ene kant de zee en aan de andere kant een volledig oerwoud afgeschermd door een hek van wel 3 meter hoog en er is werkelijk geen schaduwtje om af te koelen. Gelukkig zijn er wat rustplekken langs de weg. Het is vrij indrukwekkend in het begin maar na een paar uur lopen gaat het toch evengoed vervelen om steeds het zelfde te zien. Ik zink net weg in m'n gedachten wanneer er in eens wat onder mijn voet doorglijdt. EEN SLANG!!. Oooh ik haat die beesten, elke keer weer jagen ze me de stuipen op het lijf. En ben je er eentje tegen gekomen dan kun je er gif op innemen dat je er nog meer zal tegenkomen.
Even later zie ik wat op het hek lopen, het lijken wel 2 dikke katten, maar de dichter ik kom de groter ze worden. En dan zie ik het, het zijn apen!! Ik wist niet eens dat die er waren op Shikoku. Wat een prachtige beesten.
Met de slangen uit mijn hoofd en de apen die ik nu steeds zoek vliegt de tijd. Natuurlijk kun je het al verwachten, er glijdt weer een onder me voet door. Deze keer ben ik bang met een goede reden. Het is een Mamushi, die beesten kunnen zelfs dodelijk zijn.
Nu ik weer op scherp sta kan ik me beter focussen op het lopen in plaats van het op de apen.
Na een tijdje wordt het lopen zwaar, héél zwaar. Me voeten willen niet meer, na 32 km geven ze het dan eindelijk op. Ik sjok de laatste kilometers naar de onsen, tot er ineens een auto naast me stopt. Het raam rolt naar beneden en een vrouw vraagt me waar ik naar toe moet. Het is echt te mooi om waar te zijn, gewoon perfecte timing.
De vrouw is heel vriendelijk en ze spreekt zelf Engels, dit heeft ze geleerd van wat cursus cd's. De vrouw brengt me naar de onsen en terwijl we rijden realiseer ik me pas hoe ver het nog eigenlijk is. Dat had ik dus nooit gered voor het donker als ik was blijven lopen.
Ik kan de vrouw maar niet genoeg bedanken, niet alleen heeft ze me naar de onsen gereden, maar ze geeft me ook nog eens 2 mandarijnen als Osettai. Na duizend keer de vrouw te hebben bedankt moet ik toch echt afscheid nemen.
De onsen is gewoon een spa! Ik kies meteen voor het volle pakket, sauna, zwembad en onsen. je mag hier echter niet naakt, je moet een zwembroek hebben en laat ik die nou net niet bij me hebben. Gelukkig hebben ze bij de balie wel een zwembroek te leen, maar als ik het ding zie ben ik minder blij. Het is een Speedo'tje en hij zit straaaak, voel me net Dries Roelvink.
Deze onsen is de hemel, alles is met zeewater dus het prikt wel een beetje aan me blaren, maar het is zó lekker. De sauna moet ik nog wat aan wennen, een vrouw van de spa komt binnen en begint met een handdoek te zwaaien, me ogen schroeien zowat weg van de hitte. Ik probeer te blijven zitten maar hou het niet meer vol, ik ren naar buiten en spring in het ijskoude bad naast de sauna. Mijn god wat is dat KOUD!
Het zwembad is heerlijk maar ik word al snel gewaarschuwd dat het verboden is om te zwemmen. Wat is dat nou voor een zwembad? Naja dan maar rondjes lopen en genieten van de stroming.
Nu ik eruit zie als een gerimpelde ouwe man ga ik maar in de lobby relaxen met me voeten in een massage apparaat en schrijf ik me verhaaltje. Het probleem is dat het nu half 9 is en het buiten echt pikke donker is. Dat word dus dolle pret met het opzetten van me tent, gelukkig is er een mooi grasveld naast de onsen waar ik me tentje kwijt kan.
Wens me succes!
Onsen:
Sea Rest Muroto
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
