Dag 15

Ondanks het feit dat ik vannacht in een tsuyado heb geslapen met een ventilator en de ramen open heb ik nog steeds geen oog dicht kunnen doen. Ik heb alweer een hele nacht wakker gelegen en me eigen dood gezweten. ik ga even naar de WC om mezelf wat op te frissen. Ik kijk in de spiegel en is zie de gigantische paarse wallen onder me ogen. Dit is echt niet goed, ik moet echt slapen. Gelukkig heb ik nog een uurtje de tijd voor ik moet vertrekken dus ik probeer nog wat slaap te pakken. Jammer genoeg is dit tevergeefs. Ik kan maar niet in slaap komen.

Om 7 uur gaat de tempel open en kan ik me stempel ophalen. Ik wil het vrouw bedanken maar kan haar helaas nergens vinden. Ik laat maar een Osamefuda (naamslip) achter en vertrek richting tempel 34.
Ik moet heel eerlijk zijn, ondanks de ontzettende vermoeidheid zijn mijn voeten in top conditie!

Tijdens het lopen hoor ik een cicade, maar dan ook echt heel dichtbij. Ik ben nu toch echt benieuwd hoe zo'n beest eruit ziet. Ik kijk wat goed rond en dan zie ik hem eindelijk op een boompje in een tuin zitten en hij is HUGE! Nu vind ik het eigenlijk helemaal niet meer zo gek dat ze zo'n hard geluid kunnen maken. Het is een hard geluid maar het heeft z'n charme.

Half 9 kom ik aan bij tempel 34, het is een mooie tempel maar het geeft niet het echte tempel gevoel, waarschijnlijk omdat de tempel in de stad ligt. Wel zie ik een van de mooiste bloemen die ik ooit heb gezien. Het is toch een van de dingen die moeite waard zijn op letten, ik heb al verscheidene bloemen gezien die echt prachtig zijn. Het gaat niet alleen om het lopen, de tempels en de attracties, maar ook om de kleine dingetjes, zoals de putdeksel die in elke stad/dorp hun eigen afbeelding hebben of de vele soorten bloemen.
Na de rituelen te hebben gedaan haal ik wat eten bij het winkeltje in de buurt en eet ik mijn ontbijt. Het is vandaag niet zo erg heet, maar toch voel ik het in me lijf.

Om bij tempel 35 te komen moet ik eerst Kochi city nog uit en dan door Tosa city. Ik begin met lopen maar het is niet makkelijk, ik ben bek af en het is moeilijk te genieten van de omgeving ondanks dat deze echt prachtig is. Rond half 12 kom ik in de buurt van tempel 35, dat is 15 á 18 KM wat er ondertussen op zit. Nu nog de berg op en met veel moeite ook.
Eenmaal boven kan ik niet meer, ik heb het gevoel alsof ik wegval. Ik plof neer op een bankje en probeer bij te komen maar mijn hoofd blijft draaien. Het is blijkbaar duidelijk aan me te zien want mensen van alle kanten om te vragen of het wel goed met me gaat. Ze geven me koud water, zoutsnoepjes en een waaier. Wat een geweldig volk!!!! Ik kan ze maar niet genoeg bedanken. Jammer genoeg wordt ik nog steeds niet helemaal de oude. Ik zie verderop een tempelhuisje waar je kunt rusten en besluit een dutje te doen voor ik verder ga want dit gaat echt niet langer. Ik heb toch nog tijd zat.

Het dutje heeft niet al te veel geholpen, ik voel me nog steeds knap beroerd, maar in ieder geval beter dan eerst. Ik kan hier zo nog wel een paar uur blijven liggen maar ik wil vandaag nog wel tempel 36 bereiken. Ik doe de rituelen, haal de stempel op en kijk nog wat rond de tempel. bij het stand beeld in het midden zie ik een klein jongetje die aarzelend kijkt naar de donkere ingang onder het standbeeld. De trap onder het standbeeld is pikkedonker en ik kan niet zien waar het heen gaat. Ik zeg tegen het jongetje dat ik zo terug ben, ik haal mijn zaklamp uit mijn rugzak en ren weer terug naar het beeld. Inmiddels staat het jongetje met zijn zus of moeder (leeftijd is echt moeilijk te schatten) voor de ingang. Ik verlicht de smalle trapgang en we gaan naar beneden. beneden zien we een verlichte boeddha en een trap die weer naar boven gaat. Ik vind het het vrij jammer dat dit het was, ik hoopte op iets spannends. Het jongetje en zijn zus/moeder bedanken me voor het begeleiden.
Nu eerst de berg afdalen en later nog een berg over voor ik bij tempel 36 aankom.

Ondanks het klimmen zijn de bergen echt heerlijk, ik word weer helemaal wakker van de frisse lucht. Bij het afdalen heb ik een prachtig uitzicht over en begraafplaats. Niet veel verder kom ik weer in de bewoonde wereld en kom ik langs een restaurant dat er werkelijk niet uit ziet, de ramen zijn ingegooid en over zitten roestplekken, maarja ik moet toch wat. Tot mijn grote verrassing is het eten echt heerlijk, ik heb udon met als toetje kakigōri, dit is schaaf ijs met limonade eroverheen gegoten. Ik krijg het er gewoon koud van zo veel is ijs. Best wel grappig, voor 2 bolletjes ijs betaal je hier als snel rond de 4 euro en deze kakigōri is rond de 1,50 en je krijgt een berg ijs die de titanic kan laten zinken.

Net voor ik bij de tempel aan kom pak ik nog even snel een onsen, hier kon ik ook nog even me kleren wassen. Wat ook echt hard nodig was. Terwijl ik wacht op mijn was geniet ik even van de massage stoel en kijk ik wat rond de onsen. Vele kamer zijn afgehuurd voor feesten en mensen zitten gewoon lekker te zuipen in hun jukata. De gezelligheid geeft me wel wat heimwee. Ik kom uiteindelijk bij een binnenplaats met een mooie tuin waar ik even geniet van de rust.

Als ik uit de onsen vandaan kom is het pikkedonker buiten en ik kan nog maar net de weg vinden naar de tempel. Ik zet mijn tent maar op op de parkeerplaats met het licht van mijn zaklamp. Nu maar hopen dat ik vannacht wat slaap te pakken krijg. Het is in ieder geval minder heet dan de afgelopen nachten.