Dag 19

Ik heb echt heerlijk geslapen! De frisse zeewind hield me lekker koel en ik heb niks geen last gehad van insecten. De zonsopgang is onbetaalbaar, even lekker rekken en strekken, een broodje eten op het terrasje, opfrissen en genieten van het uitzicht. Dit zijn van die dagen die de tocht toch echt de moeite waard maken. De meeste van mijn blaren zijn aan het genezen en de nieuwe doen gelukkig niet zoveel pijn.
Om half 7 moet ik toch evengoed van m'n luie reet af om op te ruimen. Zo gepiept, maar het gaat fout wanneer ik me schoen probeer aan te trekken. Echt raar, het voelt alsof m'n schoen te klein is voor m'n voet. ik wig en frummel een half uur maar het gevoel gaat maar niet weg. Dan maar lopen op deze manier....

Als er een paar kilometer op zitten gaat het niet meer, normaal gesproken ben ik allang door de pijn heen gelopen, maar dit wordt alleen maar erger. Toch maar eventjes kijken. In no-time is m'n kleine teen van 1 blaar naar een stuk of drie grote blaren gepromoveerd. Ik plak alles af met blarenpleisters en probeer weer te lopen, maar het gaat echt moeilijk.
Door de pijn heen lopen duurt uren en wanneer ik er eindelijk doorheen ben is het alweer etenstijd. Ik eet wat toast met ei en wat soep, even wat anders dan de hele tijd Japans eten.

Wanneer ik klaar ben met eten gaat het weer net zo moeizaam als vanochtend vroeg, gelukkig ligt er een natuurpark op mijn route. Dat zal mijn gedachten wel ergens anders houden.
Ik moet eerlijk zijn het werkt echt, het is hier zo mooi dat ik nergens meer last van heb, ik kan alleen maar genieten. Het strand is prachtig en in de verte zie ik een paar surfers die echt vet goed zijn. Ik ga hier dus wel even voor zitten.

Jammer genoeg begint zodra het mooie park is afgelopen het moeizame gesjok weer. Het is 2 uur en snikheet op de weg. Een auto die me passeert stopt voor me en ik loop er rustig omheen, maar dan wordt ik door 2 vrouwtjes terug geroepen en ze geven me een waterijsje als osettai, nou dat koelt pas lekker af! Niet veel verder hou ik het even voor gezien, de hitte wordt me te veel dus plof ik neer op en bankje en slaap het heetste gedeelte van de dag uit.

Het is 4 uur wanneer ik bij de rusthut kom waar ik wil slapen. 4 uur....... das wel heel vroeg om te stoppen met lopen en het tempo zit er net weer lekker in. Ik kijk op de kaart en zie dat er over 6 km weer een rusthut is, maar heeft die wel een lekker briesje? Deze rusthut ligt aan de rivier met een frisse wind, dus van de warmte zal ik geen last hebben. De rusthut die verderop ligt heeft een restaurant en wc ernaast. Waarom ook niet, dat schelen weer wat kilometers voor morgen.
De laatste paar kilometer duren meestal het langst, maar dit valt wel mee, van de 6 km gaat 1,6 km door een tunnel, lekker fris, dat kon ik goed gebruiken.

De rusthut ligt perfect in de schaduw van de berg en er staan overal automaten voor eten, drinken en zelfs ijsjes! Dat komt perfect uit want het restaurant is jammer genoeg dicht.
Tijdens het opzetten van mijn tent zie ik een raar wit iets, ik pak het op en zie dat het de huid van een slang is! Aaah neee, daar heb ik dus echt geen zin in. Ik zoek overal rond de rusthut om te kijken of er slangen zijn, maar gelukkig kom ik niets tegen. Nu genieten van een ijsje, mijn verhaaltje schrijven en opbed.

Hopelijk zijn me voeten er morgen beter aan toe.


(PS: omdat de locatie niet altijd kan worden gevonden zal ik de locatie zelf geven)

Locatie: Tosa-shimizu City