Dag 17

Nogmaals een heerlijke nacht wakker gelegen, dit is de zoveelste nacht al. Dit keer kwam het niet door de muggen of de hitte maar door auto's en motoren. Blijkbaar is de weg waar de tsuyado aan ligt zeer geliefd bij motorrijders die even willen laten horen hoe hard het geluid is dat hun motor kan maken.
Ik steek even me kop onder de kraan en pak rustig me spullen in. Het touw dat ik heb geleend van de oude man leg ik héél voorzichtig terug met een bedankbriefje erbij. Ik heb niet echt zin om hem wakker te maken aangezien hij me gisteren al verrot schold. Het is half 7 en 24 graden en toch heb ik niet eens last van de hitte, daar moet ik gebruik van maken. Ik zie een supermarkt verderop op de kaart, daar kan ik mijn ontbijt halen.

Na mijn ontbijt ben ik alweer hersenloos aan het doorlopen en duurt het niet lang voor ik verdwaald ben. Ik vraag een oude man naar de weg en tot mijn verbazing ben ik op de juiste route en nog verder dan verwacht. Kijk dat is nog een goed nieuws! De man zegt me dat ik route 56 moet volgen en dat ik er dan vanzelf wel kom.

Even later loop ik alweer met mijn hersenen op standje 0 de pelgrimsstickers te volgen en wanneer ik op de helft van een berg zit herinner ik me ineens weer wat de man zei. Ik kijk op de kaart en zie dat ik in plaats van over de berg te lopen ook net zo goed door verscheidene tunnels had kunnen gaan. Dat had me aardig wat kilometers en pijn in mijn voeten bespaart. Het is natuurlijk wel mooi om over een berg te lopen en het geeft me wat schaduw tegen de hete zon, maar het is de pijn en energie verlies niet waard. Mijn blaren eisen echt hun tol op m'n voeten.

Eenmaal over de berg zie ik een klein rusthutje met een drinkautomaat ernaast, dat kan ik wel gebruiken. het rusthutje heeft allerlei boeken en tijdschriften en het is echt leuk om er rond te kijken. Jammer genoeg is mijn kanji nog niet zo goed dat ik het allemaal kan lezen. Na goed te zijn uitgerust sla ik wat drinken in en ga ik weer op pad.

Een paar uur later kom ik bij het punt waar ik moet kiezen tussen twee pelgrimroutes, de een gaat een berg op van 400 meter en de ander langs de rivier. Ik besluit om geen van de twee te kiezen en de snelweg te blijven volgen, het is doodzonde, maar nog één steentje onder m'n schoen en mijn lichtje gaat uit.
De weg loopt gestaag omhoog, maar gelukkig niet al te stijl. Onderweg zie ik de mooie natuur en kijk ik over een prachtig dal, maar ook veel vuil langs de weg. Ik weet niet waarom mensen het doen maar ik zie overal vuilniszakken die langs de weg of zelf over de reling in de natuur is gegooid. Echt doodzonde.....

Tijdens het afdalen zie ik een oude man lopen die ik eerder deze dag ook al zag lopen. Dat is best knap, hij is ruim 50 jaar en doet de 88 tempeltocht. Eerst denk ik bij mezelf dat ik best langzaam ben als hij me zelfs kan bijhouden, maar als ik kijk op wat voor tempo de man loopt ben ik vrij trots op mezelf, ik draag nog 13 kg aan bepakking om me lijf.

Ineens hoor ik in de verte donder, ik kijk achter me en zie een gigantisch zwarte wolk mijn kant op komen. Dit meen je niet, ik moet nog maar 10 km naar tempel 37. Het word een race tegen de klok, ik begin meteen mijn tempo te verhogen.
Ik hou het tempo nog wel even vol maar de wolken zijn jammer genoeg sneller. De weg is gewoon zó heet dat de regen meteen verdampt, het duurt niet lang voor ik in een grote mistwolk loop. Het is niet te geloven dat ik hier de hele tijd op heb gelopen. Gelukkig zie ik verderop een plek waar ik kan schuilen. De schuilplek is denk ik een tsuyado, het ziet er in ieder geval wel uit als eentje. Ik loop naar de loods ernaast en klop aan. Het duurt even maar er word uiteindelijk opengedaan. Ik vraag de man of het mogelijk is voor mij om in de tsuyado te overnachten. De man kijkt me raar aan en zegt dat het huisje geen tsuyado is, het moet worden gereserveerd voor speciale excursies ofzo. Ik mag er helaas niet de nacht doorbrengen....... Ik loop door de regen terug naar het huisje en wacht rustig op veranda tot de regen mindert.

Als de regen is afgelopen en de mist is opgetrokken kan ik weer vertrekken, het vervelende is dat ik nu weer moet opstarten en even door de pijn moet heen lopen. De kilometers gaan langzaam en ik kan niet meer in m'n ritme komen. De tempel zal ik waarschijnlijk niet meer halen voor 5 uur, dus kijk ik op de kaart voor een minshuku die er vlak naast ligt.
Mura-no-ie is een minshuku dat wordt gerund door een oud vrouwtje en dat is te zien ook, de plekken waar ze niet bij kan zitten vol spinnenwebben en stof. Het voordeel is dat ik dan minder last van de muggen. Het gaat mij toch meer om een nachtje goed slapen want ik ben gaar. Morgen pak ik tempel 37 en tempel 38 ligt 3 of 4 dagen verderop.

Nu lekker tv kijken, douchen en opbed.


(PS: omdat de locatie niet altijd kan worden gevonden zal ik de locatie zelf geven)

Locatie: Shimanto Town, Japan